Van ziel tot ziel.
Augustusblauw. Door: Deborah Levy.
“Ze was als de hoek van een kamer.”
Levy schrijft zoals alleen zij kan schrijven. Na haar levende biografie in 3 delen is ze terug met dit prachtige boek Augustusblauw. Mooie titel ook.
Ik las dit boek in een koortsige roes in één dag uit. En hoewel ik al fan ben vanaf Levy’s Warme melk en van al haar boeken hou, steekt Augustusblauw er toch nog bovenuit. Geen idee hoe ze het doet: zo schrijven dat mijn hoofd, hart en ziel tegelijk beroerd worden.
Het boek leest zoals muziek je kan raken: intens, puur, heel rechtstreeks, zonder overdadige opsmuk, van ziel tot ziel. Dit verhaal raakt het leven in al zijn banaliteit (mondmaskers, latte’s, zee-egels, paardenstaarten, een hoed of de gesp van een sandaal) maar tegelijkertijd is niets wat het lijkt. Is het kleine een poort tot het grote.
Elsa M. Anderson (het hoofdpersonage) leeft in de wereld van nu maar Deborah Levy schrijft tijdloos. Met weinig woorden raakt ze veel, raakt ze mij. Fan!
