Een Meeslepende Mix van Humor, Liefde en trauma
Dankzij Antwerpen Leest mag ik mee jureren voor de Bronzen Uil Literatuurprijs en het eerste boek dat ik uit de lijst las, was meteen een schot in de roos. Ik kon het simpelweg niet wegleggen. Hoewel ik het zelf waarschijnlijk niet snel zou hebben gekocht, heeft het mij echt aangenaam verrast. Ik heb gelachen, gehuild en vooral veel nagedacht. Alles wat een goede roman moet bevatten, was dus aanwezig en zelfs dat beetje meer. Dit boek krijgt een speciale plek in de boekenkast, het komt zeker in het rijtje van boeken die mij in mijn leven het meest geraakt hebben.
Ondanks de zware thema's, is er een humoristische ondertoon doorheen het hele verhaal. Frida's verhaal toont hoe mensen, zelfs in de meest onconventionele en moeilijke omstandigheden, veerkrachtig kunnen zijn en manieren vinden om te overleven. Dat aspect raakte me persoonlijk, omdat ik ook niet echt in ideale omstandigheden ben opgegroeid ondanks dat mijn ouders mij doodgraag zien. Iets wat Frida ook ervaart in haar relatie met haar vader en moeder.
Het boek biedt echt een heel goed inzicht in de complexe dynamiek tussen Frida en haar vader. Het laat zien hoe liefde en pijn vaak hand in hand gaan binnen familierelaties en hoe trauma’s en problemen van generatie op generatie kunnen worden doorgegeven. In Frida’s familie, langs vaders kant, spelen er psychiatrische problemen, die door verontrustende opvoedingssituaties worden doorgegeven. Hoewel haar vader oprecht zijn best doet, merk je dat hij deze zaken toch doorgeeft en dat Frida zelf met die last worstelt.
Wat dit boek echt dat tikkeltje meer geeft, is de combinatie van autobiografische elementen met een humoristische en soms absurde vertelstijl. De onconventionele opvoeding en excentrieke personages geven een frisse kijk op verschillende, toch wel zware thema’s. De relatie tussen Frida en haar vader, en de manier waarop ze omgaan met verlies en een ongewone opvoeding, zetten je aan het denken over je eigen relaties en opvoeding.
Als extraatje worden er in het boek regelmatig citaten uit Alice in Wonderland opgenomen, een van mijn favoriete boeken aller tijden. Voor mij was dat uiteraard een prachtige bonus. Het boek verwijst bovendien vaak naar andere literaire werken, zoals die van Kafka en Proust. Subtiel verweven doorheen het verhaal is een mooie ode aan de literatuur, iets wat ik altijd enorm waardeer.
