Goed onderbouwd, én interessant!

In 1888 werden er vijf vrouwen vermoord in de wijk Whitechapel in Londen. Iedereen heeft al van Jack the Ripper gehoord, maar wie waren zijn slachtoffers? Hallie Rubenhold haalt in ‘De vijf van Whitechapel’ hun identiteit uit de vergetelheid.

In een vlotte en zeer toegankelijke schrijfstijl wordt het leven van Polly (het eerste slachtoffer op 31 augustus 1888), Annie, Elizabeth, Kate, Mary Jane (het laatste slachtoffer op 9 november 1888) besproken. Verwacht hierbij geen sensatie, maar wel een zeer duidelijk tijdsbeeld van het Victoriaans leven. De bewogen levensloop van de slachtoffers wordt duidelijk geschetst tegen de politieke en sociale achtergrond. Zowel de erbarmelijke omstandigheden in Whitechapel als de kloof tussen arm en rijk worden uitvoerig belicht. De slachtoffers kregen vrijwel meteen het etiket van prostituee, maar is dit wel zo? Hallie Rubenhold probeert de vrouwen hun waardigheid terug te geven in dit zeer goed onderbouwde boek. Aan de hand van politiedossiers en getuigenissen reconstrueert ze hun levens, zonder een oordeel te vellen. Dit werk is gebaseerd op feiten en enkel om de verhalen meer emotie mee te geven werd er een kleine dosis fictie aan toegevoegd.

Het overzichtelijke stadsplan en een paar foto’s vormen een mooie aanvulling bij de tekst. Ik heb ‘De vijf van Whitechapel’ met tussenpozen gelezen want er zit wel wat overlappende informatie in de levenslopen van de slachtoffers. Door de tijd te nemen voor elk verhaal kreeg ik zeker een duidelijk beeld van ieder. De namen van de slachtoffers hebben nu ook een gezicht gekregen, zonder sensatie maar in alle waardigheid. Boeiend en interessant!