Mooi opgebouwde spanning in een zeer menselijk verhaal.

Met verschillende vertellijnen en naar het einde toe een aftellijn erbij, is dit boek niet weg te leggen vooraleer het uit is.

Het liefdesverhaal van twee verscheurde mensen die de trauma's van hun jeugd meesleuren. Het blijkt wel een mooie verhouding te zijn tot het moment dat bij Simon een psychose opduikt. Hoe dit komt wordt al een mooie verhaallijn.

De manier waarop Leo haar liefde voor Simon niet verliest en hem zorgvuldig zal blijven bijstaan, geeft een andere verhaallijn.

De verhaallijnen hebben een goed afgelijnd spanningsveld en versterken elkaar, zodat nieuwsgierigheid mee opgebouwd wordt.

De spanning die na de psychose ontstaat, wordt gevoelsmatig sterk beschreven, waardoor het boek helemaal niet meer weg te leggen is. Ik bleef gefascineerd verder lezen, hoewel sommige stukken korter hadden mogen zijn, om te weten wat er uiteindelijk gebeurt. Tot de laatste pagina werd ik meegesleurd in ogenschijnlijk onwaarschijnlijke situaties. Dat deed er echt niet toe, Lize Spit kan het zo mooi beschrijven dat niet alleen in het boek de gensters eraf springen (op allerlei manieren), maar bij mij ook het gevoel gaven dat de hopeloze situatie een slecht einde zou brengen.

Of dat zo is, dat zal u best zelf eens lezen.