Als schuldgevoel niet langer een blinddoek is...

VOORDAT DE WAARHEID UITKOMT. Toshikazu Kawaguchi. ***°

Net als in ‘Voordat de koffie koud wordt’ neemt de auteur ons mee naar de kleine koffiebar, waar mensen door de tijd kunnen reizen. De meesten willen naar het verleden, slechts een enkeling naar de toekomst. Wat ze gemeen hebben is dat ze gekweld zijn door een schuldgevoel dat hen verhindert om gelukkig te worden. Daardoor maken ze soms zelfs hun dierbaren ongelukkig. Ze willen hun fout recht zetten, al is een van de vervelende regels dat je de werkelijkheid niet kunt veranderen. Ze blijft wat ze is. Je kunt alleen zelf veranderen door het inzicht dat je krijgt. Door te begrijpen dat je dierbare je al lang vergiffenis heeft geschonken, schenk je hem of haar rust en jezelf het leven.

Opnieuw een wijs boek over kleine, gewone mensen, over aanvaarding en dankbaarheid, ontroerend en spiritueel in de eigen zorgvuldige stijl van Kawaguchi. Toch heb ik niet dezelfde magie ervaren als bij het eerste verhaal. Origineel en verrassend was dan weer wel de rol van de olijke en eigenzinnige bijna zevenjarige Miki, de dochter van de uitbater die lucht in het boek blies, bellen zuurstof. De inzichten die de personages opdoen doen je wat weemoedig glimlachen, bij Miki borrelt het in je keel en dansen je mondhoeken.