Sterke vrouwen
De Weyward vrouwen. Door: Emilia Hart.
De Weyward vrouwen doet wat aan de Owen zussen-serie van Alice Hoffman denken. Het gaat in beide gevallen over sterke wijze vrouwen (heksen volgens bepaalde mensen) die door de eeuwen heen met elkaar verbonden zijn. Een onderwerp waar, volgens mij, niet genoeg over geschreven kan worden. Ik hou van vrouwen, sterke, wijze vrouwen met kennis over de natuur. Noem het heksen, noem het Weyward vrouwen; ik ben fan.
We maken kennis met Kate (2019), Violet (1942) en Altha (1619). Alle drie bevinden ze zich in een problematische situatie. Hoe ze zich daaruit (proberen) bevrijden en hoe ze daardoor verbonden zijn met elkaar ontdek je doorheen het verhaal. Frappant (en triest om te lezen): door de eeuwen heen blijkt er vaak niet veel veranderd voor vrouwen in het patriarchaat.
Persoonlijk las ik liever de boeken van Hoffman, die raakten me meer en ik werd er ook meer door meegesleept. Hier bleef ik als lezer wat hangen aan de oppervlakte, werd niet echt in het verhaal gezogen. Hoewel het boek een heel boeiend uitgangspunt heeft en de sterke vrouwelijke hoofdpersonen in theorie helemaal mijn ding zijn. Het boek heeft zelfs een felroze binnen cover: yes! En toch… Graag gelezen en benieuwd naar ander werk van Hart maar niet helemaal van mijn sokken geblazen.
